ﺳﮑﻮﺕﺻﺪﺍﯼﮔﺎﻣﻬﺎﯾﻢﺭﺍﺑﺎﺯﭘﺲ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﺎ ﺷﺐ ﺧﻠﻮﺕ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﮔﻠﻪﺍﯼ ﮐﻮﭼﮏﺍﺯ ﺳﮕﻬﺎﺑﺮ ﻻﺷﻪ ﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺪ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭﺳﮑﻮﺕﻧﺠﻮﺍﯼﮔﺎﻣﻬﺎﺷﺎﻥﺭﺍﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ ﻣﻦﺍﻭﺭﺍﺑﻪﺟﺎﯼﻫﻤﻪﺑﺮﻣﯽ ﮔﺰﯾﻨﻢ ﻭﺍﻭﻣﯽﺩﺍﻧﺪﮐﻪﻣﻦﺭﺍﺳﺖﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺰﯾﻨﺪ ﻭﻣﻦﻣﯽﺩﺍﻧﻢﮐﻪﻫﻤﻪﺩﺭﻭﻍﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﭼﻪﻣﯽﺗﺮﺳﺪﺍﺯﺭﺍﺳﺘﯽﻭﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻥ ، ﺳﻨﮕﺪﻝ ﺑﺮ ﮔﺰﯾﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﺩﺭﻭﻏﻬﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ﺧﻠﻮﺗﻬﺎﺍﺯ ﺑﺎ ﻫﻤﯽﺳﮕﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺩﺭﻧﺪﮔﯽ ﺑﻬﺘﺮﻧﺪ ﺳﮑﻮﺕ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﺩﯾﺸﺐ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺁﻣﺪ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺮﺯﻧﺸﻢ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺎﻧﺪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺍﺷﮏ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ

نظرات شما عزیزان: